Polska

-I wiesz, tak sobie myślę, że w ogóle mam problem z Polską . Nie lubię Polski.

-Nie lubisz Polski.

-No. Tak samo jak Warszawy,syrenki warszawskiej  i Słowackiego. Ok., sorry, ze Słowackim jest inna sprawa. Nie lubię go osobiście od czasów studiów. To uzasadnione i logiczne. Ale syrenka?

-Ty, a może nie lubisz syrenki za zaangażowanie ideologiczne?

-No… Tak.  Może. Bo do przypołudnic, strzyg  i płanetników i konopiełek stosunek mam bardzo ciepły na przykład.

Bo te  przypołudnice, nie?  Żyły na marginesie państwowości słowiańskiej,  jeździły nago na drewnianym kółku, czy co tam sobie robiły. W zbożu, upale i na uboczu. Wiodły żywot pijackiej halucynacji. A syrenka? . Na cokole, z cycem wypiętym patriotycznie, tarczą i mieczem .  Nawet cyc w tym kontekście przestaje być cycem i staje się narzędziem walki o niepodległość.

-Tak jak u Wolności, co wiedzie lud na barykady.

-Właśnie tak. A w sumie syrenka to całkiem fajna postać dorodna panna  z dużym biustem i w połowie  zwierzę. 

-Ryba

-No dobra, ryba. Też zwierzę.

-W dodatku niezależna kobieta. Żyjąca we wspólnocie z innymi kobietami.

-Kobietami rybami

-Kobietami rybami. Wabiąca niewiernych  napalonych żeglarzy  na skały. Mogłaby zostać ikoną  walczącego anarchofeminizmu .

-Ekologicznego. W końcu  w jest połowie rybą .